Antonie Waldorp 1803-1866, olieverf op paneel, 45 x 62 cm

Antonie Waldorp 1803-1866, olieverf op paneel, 45 x 62 cm, 45 x 62 cm

Het schilderij is gesigneerd. (Prijs in overleg)

Bekijk zijn werken bij het Rijksmuseum

Lees wikipedia  

Antonie (Antoine) Waldorp werd in 1802 in Den Haag geboren in Huis ten Bosch.

Waldorp begon met het schilderen van toneeldecoraties, maar na zijn 23e wijdde hij zich geheel aan zijn eigen schilderkunst en werd een voorloper van de Haagse School. Aanvankelijk schilderde hij vooral interieurs, portretten en stadsgezichten, die hij soms stoffeerde met 17e-eeuwse figuurtjes. Vanaf 1838 legde hij zich vrijwel volledig toe op het schilderen van zee- en riviergezichten.^[2] waarmee hij grote bekendheid verwierf. Zijn werken brachten veel geld op. Zo verkocht hij een schilderij aan de koning van Pruisen voor 4000 gulden.

In 1833 maakte Waldorp een studiereis door België en Duitsland, en bezocht met zijn schildersvriend Nuijen Parijs en de Parijse Salon. Daar zagen ze de eigentijdse schilderijen van de kunstenaars die toen in Frankrijk werkten, zoals Eugène Isabey (1803-1886) en de Engelse schilders John Constable en Bonington (1802-1828). Met name de landschapsschilderijen van Isabey zouden veel invloed krijgen op de twee jonge schilders. Vanaf c. 1833 deelde Waldorp met zijn schildersvrienden Sam Verveer en Wijnand Nuijen een atelier in de 'Loterijzaal' op het Binnenhof in Den Haag. 's Avonds zaten ze vaak met Rochussen, Huib van Hove, Bosboom en andere Haagse schilders in het 'Fransche Koffijhuis' in een grote kring bijeen en werd er pret gemaakt.

Waldorp gaf later onder meer les aan A.D. 't Hoen, Charles Rochussen en Jan Weissenbruch. Tot 1857 woonde hij op de Prinsessegracht 87 in Den Haag, daarna vestigde hij zich in Amsterdam waar hij lid werd van de Koninklijke Academie.